matem kokar sensizliğim
matem kokusunu duydunmu hiç,
ya hiç sensiz kaldınmı terkedilmiş bi limanda,
kaldırıma çökmüş yorgun sevdam
gözü tok gönlü aç bi gariban..
şimdi elinden tutanı yok gibi kimsesiz
sessiz bırakılmış kuytu köşelerde,
son bakışım haykırış, suskun gözlerine
duvar duvar büyüyor üstüme hasretin
gölge gölge düşüyorsun içime
sen yasaksın, yasakların tutsak tenime,
mahkum ettim kendimi sensizliğin zikrine
matem kokar sensizliğim
şunu bil ki çekiyorum her nefeste içime..

Ankara – 24.12.2006