Kaç kere daha sıyrılır sanıyorsun

Ecelin elinden yüreğim

Kaç kere daha ertelenir

Kalemi kırmadan gönül mahkemeleri

Hangi gecelerler saklar ki beni

Hangi düşlere sığınırım

Hangi hayallerle avunurum

Yokluğun ölüm mangaları kurmuş

Hasretin hedefi benim

Vur emrini vermeden sensizliğim

Bir yolu olmalı bir yolu

Düşmeden bir serçe gibi toprağa

Kopmadan bu can inceldiği yerden

Seni yandığın yerde söndürmenin

Seni bende öldürmenin

Bir yolunu bulmalı

Ben başıboş iklimlerden gelmedim

Takvimler kıyamet olsa da aramızda

Dağların ıssızlaştırdığı zamandan değildim

Senin davetine icabet ettim de geldim

Sen sundun da ben de içtim

Sana muhabbet oldum aktım

Sana ashap oldum baktım

Aldanışların muradı ben oldum

Ben vuruldum ihanet kurşunuyla

Ben sorgulandım ben yargılandım

Her saat başı ben kutladım

Unutulmuşluğumun yıldönümünü

Bir yol olmalı diyorum

Ağda balık

Kafeste kuş misali avlanmadan

Ten kafesini kırmanın

Seni yok saymanın

Bir yolu bulunmalı

Biliyorum

Varla yok arası bir yerdeyim

Biliyorum

Bu sevda çoğaldıkça umudum tükenecek

Ömür testeresinde bu can kerte kerte biçilecek

Bırak artık ruhumun dizginlerini

Çöz artık düşlerime vurduğun zinciri

Bitsin bendeki saltanatın

Tacını tahtını al git

Beni bana bırak

Yeniden kurulsun unutulmuşluğun divanı

İhanet mahkemelerinde görülsün bu dava

Ucuza kapatılmış bir ömür var ortada

Bedavaya getirilmiş bir sevda var

Öldüm demeden bittim demeden önce

Bir yolu olmalı bir yolu

Senden kurtulmanın seni yok saymanın

Bir yolunu bulmalı

Ya da

On dörtlüyü dayayıp gecenin alnına

Sensizliği vurmanın

Bir yolunu bulmalı