Hiç olmadığım kadar yalnızım
Hep olduğum kadar sensizim bugün
Olabildiğim kadar mutluyum
Yaşadığım kadar mutsuzum bugün

Göz yaşlarım kadar ağladım durdum
Yalnızlığım kadar kendimi vurdum
Eskiden her gece rahat uyurdum
Uyuyabildiğim kadar uyudum bugün

Sevebildiğim kadar sevmiştim seni
Gidebildiğin kadar terk ettin beni
Unutmaya çalıştım o gözlerini
Unutabildiğim kadar unuttum bugün

Gelme ihtimalin kadar düşünüp umutlandım
Sevme ihtimalin kadar sevinip gururlandım
Kovdum son gururumu uğrunda ayıplandım
Seni sevdiğim kadar sensizim bugün

Ümraniye / İstanbul – Ekim 2004