Hayatın yokuşları sensiz çıkılmıyor
Senin yokluğun inan ki hiç çekilmiyor
Bil ki hasretine artık can dayanmıyor
Mahzun gönlümü avutmak mümkün olmuyor

Kalbim oldu kırık dökük
Uykularım bölük pörçük
Aşk ateşim artık sönük

Sen yokken tüm dünyam çökük
Bedenim ruhumdan sökük
Yüreğim hep sana dönük

Seninle buluşalım
Görüşüp, konuşalım
Aşka doğru birlikte yelken açalım
Maziyi unutalım
Gülüşüp, koklaşalım
Derdi kederi bir kenara atalım

Varlığın içimi ısıtan kor ateştir
Yokluğun benim için cehenneme eştir
Gözlerin dünyamı aydınlatan güneştir
Seni seven bu gönlüm sensiz çilekeştir.