en çok geceleri severim;
çünkü geceler örter yalnızlığımı,
karanlıklar içinde saklar acılarımı.

en çok geceleri düşünür,
en çok geceleri ağlarım senin için…
uyumaktan değil de,
seni düşünememekten korkarım.

Sensizlikle yüzleşmekten korkarım.
karanlıklar değil de yalnızlıktan korkarım.

acılarımdan çok sensizlik yakar canımı…

akşam olup ta herkes uyuyunca ben uyanırım.
sessizliği dinlerim,
sessizliğin içinde sesini ararım;
bana fısıldayan.
hayaller kurarım yalnız sen olan…

gözyaşlarımı içime akıtırım,
kimseler görmez ağladığımı.
beni hep mutlu zannederler!
oysa ben içten içe ağlarım
gülüşlerim bile gözyaşımı gizlemek içindir

en çok geceleri severim
çünkü geceler seni bana getirir;
bazen bir rüzgarla.

bazen de yağarsın yüreğime
damla damla…