ޞiir yazdım hüzünlere,satırlarında sen
Konusunda hep gözyaşıı
Ne feryatlar koptu ne figanlar
Sessiz bekleyiş son bulmadı gönlümde

Yaşanılan acılar,kırgınlıklar anlatılsaydı kağıt parçalarında
Bendeki umutsuzluk umut. canım can olurdu bu bedende
Söyleyemediklerim daha çok bunlar hepsinden sadece hiçi
Kelimelerden özenle seçilmiş bir iki hoyrat sözcük anlatamaz ki içimdeki öfkeyi

Boşuna ısrar etme ben senden geçtim artık
İstesende gözlerim ne gözlerini görebilir ne de en ufak sevgi sözcüğünü işitebilir
Haykırışlarım bu satırlarda sana ey aşık sevgili
Hiçbirşey kalbimi durduramaz başka hülyalardayken

Özgürsün artık bu satılarda belki içinde belki dışında
Koş koşabildiğin kadar kendi yalnızlığında
Uçsuz bucaksız düşüncelerde bensiz özgürsün