Bu gün ben erken kalktım.
Aylardan sonra ilk defa,
Kendimi aynada gülerken gördüm.
Güneşin doğuşunu,
Gözümü kırpmadan izledim,
Günün ilk ışığını, ne kadar özlemişim,
Bu gün, saat ben kalktıktan sonra çaldı,
Yatağımı hiç bu kadar kolay toplamamıştım.
Kesik bir yüzle de olsa,
Sakal tıraşı ne kadar güzelmiş,
Tost yemeden kahvaltı yapmayı,
Rafadan yumurtayı, özlemişim,
Pantolonumu ütülerken,
Üstüne en güzel gömleğimi düşündüm,
Kravat senin hediyendi ama, olsun,
Ayakkabılarımı kadifeyle parlattım,
İlk defa, bağcıklarını kızmadan bağladım.
Evimin kapısını kapatırken,
Anahtarımı bile yoklamadım.
Yolda, sarı yaprakları gördüm,
Kışın sonunda bahar olduğunu,
Baharın ağaçlara yeni bir yaprak,
Yeni bir can vereceğini düşündüm.
Bu sabah ilk defa,
Okulun merdivenlerini koşarak çıktım,
Öğrenciler, sınav sonuçlarına bakıp,
Hakan Hoca’dan söz ediyorlardı.
Müdür Bey memura kızıyordu,
Ben, Musa’yı gülerek selamladım.
Her sabah olduğu gibi,
Odamın camından *ޞaphane’ye baktım,
Her şey bir başkaydı ama,
Ben, yıllardan sonra ilk defa,
*Akdağ’ı, tamamen beyaz gördüm.
Bütün bunların üstüne,
Bu gün, resmine hiç bakmadım.
Seni, hala özlemedim.
Ben, galiba seni unutuyorum.

*Kütahya’nın ޞaphane ilçesindedir.