Seni seven bir kadın var İstanbul’da
Gözlerinden yaş yerine kan akan
Yüreği her geçen gün daha da yanan
Severken sevilmemeyi öğrenen

Seni seven bir kadın var İstanbul’da
Gece kanatlarını çırparken yalnızlığa
Binlerce özlemle dolu olan kalbine
Gözyaşlarının sel olup aktığı

Seni seven bir kadın var İstanbul’da
Özlemle sevgini ağır bastığı
Elini her uzatışında bomboş kaldığı
Bir yudum sevgi için dilenen

Seni seven bir kadın vardı İstanbul’da
Artık nedendir bilmez yaşamıyor
Sana olan sevgisini kalbine gömüp
Yaşamaya veda eden,
Bir kadın vardı İstanbul’da
Seni canından çok seven…