Seni düşünüyorum anne!
Kafamı dizlerine koymuş ağlıyorum
Ve sonra soğuk bir taş hissediyorum.
Mezar taşına, en büyük kinleri besliyorum.
Seni düşünüyorum anne, ağlar gibi!

Seni düşünüyorum anne!
ޞimdi dudaklarımda bir avuç toprak,
İncitmeye korkar gibi mezarından alınmış.
Sen misin, ben miyim daha uzak?
Seni düşünüyorum anne, öper gibi!

Seni düşünüyorum anne!
Biraz ağlıyor, biraz gülüyorum.
İlk önce eski evimize gidiyorum.
Yavaş yavaş canlanıyor anılar.
Gözümden iniyor mazideki kırıntılar.
Seni düşünüyorum anne, dua eder gibi!

Bitlis – 29.01.2007