Ve son olarak yatağımın altına baktım, ne kaldı diye senden.
Açılmamış tıraş bıçakları, bir kaç çikolata, bir kağıt ve bir kalem…
Bu geceyi de böyle geçirttin ya bana,
Yap artık ne istersen;
Bunları da yaşattın ya,
Git nereye gidersen.
Sonra çok sıkıldım öyle yatmaktan
Zaten sen yoktun.
Bir kaç fotoğraf, mesajların, hayaller falan, artık yoruldum.
Sözlerin de yalan…
Uyumak istiyorum dedin bana, ama ayaktasın biliyorum.
Belki aynı yıldıza bakıyoruz şu an, hissediyorum.
Ve ben hala seni düşünüyorum…
Bilmiyorum neden…
Bilmiyorum kime bu sitem,
Bilmiyorum nerdesin şu an, kiminlesin sen…
Mutlu musun orada olmaktan, sende beni düşünüyor musun?
ޞehirler yaktım içimde senin için, görmüyor musun…
ޞarkılar yazdım sana, duymuyor musun…
Mutlu musun, söyle benim canım, umutlu musun?
Sesimi duysan olanları unutur musun?
Son kez sor kendine lütfen, sen bu musun?
Güneş doğmak üzere ve aklıma sen geldin yine.
Bu kadar soğuk değildi inan kışın
Sabahladığımız geceler bile.
Hiç bu kadar üşümemiştim sen yokken,
Hiç bu kadar düşünmemiştim ben,
Ben hiç düşmemiştim bu kadar yüksekten…

İstanbul – 05.06.2006