madımakla yemlik uc verir aynı günde
bizim elde
baharla yaz küskündür çamlıbel’de

sen gelincik çiçeğinden gelin yaptın mı hiç
çiğdem papatya boynu eğri mor menekşe
daha neler neler desem

bahçemiz var ayva ceviz dikili
toprağımız burçak buğday ekili
taylarımız ki
doru yağız ayakları sekili
seni bizim köye götürmeli en iyisi

peki
toprak ısırdı mı senin ayaklarını
bir yaz yağmuru sonrası nasıl da kokar
toprağı elledin mi hiç
nereden bileceksin

ben buğdayın serüvenini yaşarken tarlada
sen gördün esmer ekmeği
loş ışıklarda
çığırtkan ambalajlarda
aynı coğrafyada yaşamıyoruz aşikar
bizim oralarda analar yufka açar
kuşkuyla yatar
ve çocukları için yaşarlar

sizin uykunuz bölünmesin diye
ayaklarının ucuna basan
hizmetçiniz vardı uğrunuzda ölen
bizim 
yayla göçerlerinin çıngıraklarıydı 
uykumuzu bölen