..ve kolay atlatamaz,
sen kolay zannetsen de sensizliği..
sensizlik zehri dolaşıyor bedenimin her
hücresinde,
damarlarımda ve beynimde..

..tercihini yaptın, yolunu seçtin diye
unutacak mı sandın seni bu aptal,
uslanmaz, fırtınaları dinmez yürek.

..acısını içine gömmüş,
artık anılarını tek başına yaşayan,
ezelden ebede yalnız bir erkek..
ne gitme diyebildi sana,
ne de kal benimle.
kendi sevdalı dünyasında yaşarken
sensizlik gerçeği bir tokat gibi çarptı,
yüzüne..

demiştim ya hani eskiden bir şiirimde;
“artık kendi kendime ağlamayı becerebiliyorum” diye,
göz pınarlarım mı kurudu nedir,
artık kendi kendime ağlıyamıyorum bile..
ve gidenin ardından tek diyebildiğim söz;
“canın sağolsun” …unutmayacağım sen unut desen de.

İstanbul – 07.01.2007