Bırakıp giderken,
taşların üzerinde izi kaldı dalgaların
Ya senin kalbinde, kaldı mı gözlerimin izi
karanlıklara bırakıp gittiğinde beni

şimdi boşluğunda savrulan elerim üşüyor
ve gözlerim ararken seni
yokluğunun uçurumlarına düşüyor.
Haykırıyorum,
kelimeler düğümleniyor boğazıma
haykırıyorum,
kelimeler asılı kalıyor havaya

Sevginle sulanan yüreğim kurudu
İçimdeki son umut çiçeği de soldu
Pusuda bekliyor nemrut hasretin
Volta atıyor yüreğimde
müebbet mahkûmu özlemlerin
Mevsimler yok artık
her gün tipi-boran
her gün kışı yaşar oldu yüreğim

Uzaklığım,
bir kurşun atımlık yol
Dön,
dön gel artık
senden öteye sevda
sevdandan öteye hayat yok.