Sen yokken efkar geceleri yaşanırdı ruhumda
Efkarı dağıtmak farz olurdu rakı kadehlerinde
ޞişeler biter sabahın seherinde
Gelmez olurdun gün doğmadan önce

Belli belirsiz seliütler kurardım düş odamda
Gelmediğini bilmek zulümdü ya! ben beklerdim yine
Sabaha karşı zamanlarda özlemek seni fırtına öncesi sessizlik
Türküleri bağıra bağıra söylemek dinlemek

Alışamamak tek başıma gözyaşlarımda sel olup akmaya
Biz birlikte ağlardık kısır gün ağarmalarında
Birlikte uyanır sabaha, gülerdik geceden kalama halimize
Sarardı tepeden tırnağa bedenimizi bahara ait sevda günleri

Artık benim tek suçluluğumsun bırakıp giderken seni
Ayın en karanlık yüzünde terk edişimin zülmu
Efkar gecelerinde sensizlik hakim benliğime
Taşımak zor sensizliği bu bedende…….