Sen yanımdaysan farkediyorum penceremden giren güneşi,
Unutuveriyorum dizlerimdeki ağrıları.
Ve sadece o zaman söylemek istiyorum şarkıları.
Sen yanımdaysan…
Sen yanımdaysan ötüşüyor yatak odamızda
Neşeli kanat çırpışlarıyla
Binbir kuş.
Sen yanımdaysan saçlarım dökülmüyor,
Alnım daha fazla kırışmıyor,
Sen yanımdaysan.
Sadece o zaman…
Sen yanımdaysan kederden iz yok yüreğimde,
Gülüşlerim ağız dolusu.
Sen yanımdaysan.
Umursamıyorum kirli havayı,
Umursanıyorum içime keskin bir bıçak gibi
Saplanan ayazı…
Sen yanımdaysan.
Sadece o zaman…
Sen yanımdaysan açıyor avuçlarımda kocaman papatyalar.
Sen yanımdaysan çakmak çakmak gözlerim.
Sen yanımdaysan çocukken komşunun bahçesinden koparılan
Kütür kütür papaz eriği yaşam.
Sen yanımdaysan…
Sen yanımdaysan bastırıyorum dudaklarımı
Soğan doğrarken kestiğim parmağıma.
Ve sadece o zaman durdurmak istiyorum akan kanı.
Sen yanımdaysan.
Sadece o zaman…
Sen yanımdaysan bu ev;
Ev.
Bu iskemle;
İskemle.
Bu koltuk;
Koltuk.
Sen yanımdaysan tavşan kanı ocakta tıkırdayan çayım.
Sen yanımdaysan Ağustos sıcağında karpuz dilimi şiirler.
Sen yanımdaysan gürül gürül yanan birer soba
Bozkır ayazında donmuş elleri ısıtan koltuk altlarım.
Sen yanımdaysan.
Sen yanımdaysan şaşarak bakarım yollara,
Eğer sana gelmiyorsa
Ne ihtiyaç var
Bunca asfalt,
Bunca çakıl
Bunca toprağa?
Sen yanımdaysan,
Çok uzun süren kanlı savaşların ardından
Sağ-salim çıkıp gelen
Güler yüzlü bir tanıdık gibi zaman.
Sen yanımdaysan.
Sadece o zaman…
Çoluğum varmış, çocuğum varmış
Daha bilmem ne kadar yaşayacakmışım…
Ne zaman
Nerede
Ne yaparken
Ve nasıl ölecekmişim…
Umurumda mı..!
Sen yanımdaysan.
Sadece o zaman…