Bir nefes kadar yakınken sana
ޞimdi uzaklardan alıyorum haberini
Gökyüzü bile kan ağlıyor sanki yokluğunda
Artık yaşamanın ne önemi varki olmayınca yanımda
Pencereme vuran damlalarda duyar gibiyim adını
Bir tek bu kentte yoktun
Ama şimdi her adımımda
O vardı diyorum
İşte şuradaydı, benimleydi!
Konuşmasada gözlerinden okuyordum sevgisizliğini
Kahrolası zamana kızıyorum
Ne vardı bukadar çabuk geçecek
Herşeyimi aldı benden
Yalnızlığıma ortak ediyorum geceleri
Dili yok ki konuşsun..
İkimizde susuyoruz çaresiz
Zaten ne kaldıki konuşacak.
Gitmek geliyor içimden ama yapamıyorum
Neyi başardımki zaten hayatta
Tek yapabildiğim umutsuzca sevmek
O bile yarım kaldı sen olmayınca…

Kırşehir – 10.04.2007