SEN ÖОRETMENİM

Canım deyip, gülüm deyip seversin
Öğrencini her şeyden, yüce översin
Sinirlenince suçluyu, hafif döversin
Vurduğun yerde gül biter,döv öğretmenim.

En kutsal görev , sana verilmiş
Her işin doğrusu, sende görülmüş
Karşında saygı ile, divan durulmuş
Tüm saygıya layıksın, sen öğretmenim.

Tüm bildiklerini , vermek istersin
Talebeni ÇANKAYA’DA, görmek istersin
Öğreterek sonsuza, ermek istersin
Bilgi ile dolusun, sen öğretmenim.

Gün yirmidört saat , görev yaparsın
Doğruluktan yanasın, hakka taparsın
Haksızlık edene, hemen çatarsın
İlim irfan yolusun, sen öğretmenim.

Bıkmadan usanmadan, uğraşıp duran
İstemedende olsa, fiskeler vuran
Tarih,mate,Türkçe, öğreten kur’ an
Bizi bilgiyle dolduran, sen öğretmenim.

Köyde kasabada , dağlar başında
Bazen genç, bazende olgun yaşında
İlkbahar sonbahar ,hemde kışında
Öğretirsin eğitirsin, sen öğretmenim.

Mezra köylere, gitmem demezsin
Gurbette gönlünce, giyip yemezsin
Öğrencinden artısını, asla görmezsin
Evlat gibi korursun, sen öğretmenim.

Daha altısında, alıp karşına
Geçersin her sabah, tahta başına
Dayanamazsın öğrencinin, gözün yaşına
İkinci bir ailesin, sen öğretmenim.

Talebenle dertlenir, onla gülersin
Hepsi uslu çalışkan, olsun dilersin
Ağlasa gözünden, yaşın silersin
Ana gibi şefkatlisin,sen öğretmenim.

Karayanığım bu dizeler, anlatmaz sizi
Öğretmenin kalıyor, gönülde izi
Okutupta adam ,ettiniz bizi
Hakkınız ödeşilmez, zor öğretmenim.