Dostum Deniz’e

Kaç yıl geçti,
Kaç mevsim,
Kaç ömür.
Kara bir zamanda tanıştık;
Göçlerin yaşandığı bir mevsim,
Yaprak dökümü,
Sonbahardı adı.

Bir damla gözyaşı oldu,
Bir avuç umut (en temizinden)
Ve mutluluk,
Ve hüzün.

Kimi zaman mutluluktan buharlaştı,
Kimi zaman hüzünden
Dondu yanaklarımızda
Gözyaşlarımız…

Satılan bir ülkenin sokaklarında;
Hangi saat,
Hangi gün,
Hangi ıssız kaldırım
Olursa olsun;
Yalnızlığın kalabalıktan bıktığı
Zamanlarda bile,
Hep bir yürektik biz…

Selam olsun dostuma;
Dostluğa inanmayanların inadına!
Selam olsun dostuma;
Kardeşliği bilmeyenlerin inadına!
Selam olsun
Ve bu koca yürek,
Feda olsun dostuma…

28.02.2004