seni kızgın bir toprak gibi alıp avuçlarıma
yüreğime bassaydım savaş yitiği çocuğum
bilirim
başka zamanlarda
başka ülkelerde
napalmlerle yanmıştı bedenin
bilirim
acısız günün yok
zengin toprakların yoksulusun
düvel-i muazzama diker üstüne gözünü
nereden bilecek seni yakan acıyı hüznü
her düşen bombada kopup giderken yüzünden güller
kuştüyü yataklarında sırça saraylarında keyif çatıyor onlar
bilirim
daha ne olduğunu bilmeden
sevdanın
vatan savunmayı bileceksin
bilirim çocuğum yanki go hom u anneden önce öğreneceksin
keşke
mavzer diye yüreğimi verebilsem senin
minik avuçlarına
seninleyim bunu bil bak gözyaşlarım akıyor toprağa

30.01.2003