Sarıyerde bir kapalı cezaevi
Yatansa yüreğini kaybetmiş zavallılar
Adına okul denilen bir pislik tüneli
İçine girip de bak cirit atıyor yalnızlıklar

Garip davranışlar sergileyen insanlar topluluğu
Benim de hiç bir farkım yok onlardan
Duymuyorsunuz nefessiz kalmış soluğumu
Bıktım artık bu yalancı sevdalarda kaybolmaktan

Parmaklık yok odalarda sakın aramaya kalkma
Yüreğini zindana tıkmıştır burası anlamazsın
Bir gün af çıkar da kurtulurum sanma
En büyük yanılgıyı işte burada yaşarsın

Üç beş de gardiyan koymuşlar yüzleri asık
Görevli diye gözükür size dışardan belki
Saat beş dedi mi kalk ve voltaya çık
Anla ki gelmiştir zindanda yemek vakti

Suratlar asık yemek sırasında herkes
Havada duyulansa bir kaç garip ses
Kime ait ne derler hiç bilinmez
Sesler kaybolup gider havada çilelerse gitmez

Akşam dedin mi aç yalancı bir hayatı
Bağla kendini sanal aşklara
Burada anca böyle doldurursun zamanı
Ya da sızarsın bir içki masasında

Dost arama fazla ya bir ya iki
Onlar da zaten bıkmışlar hayattan
Dert anlatmayı da sevmiyorsan benim gibi
Kardeş sen yanmışsın çoktan

Ağlama boşu boşuna çarşafı üstüne çekip
Teselli edecek kimseyi bulamazsın
Arada bir uğrayan çıkar üç beş gecelik
Ondan da bir parça huzur çıkaramazsın

Düşler kurmaya çalışma benim gibi
Hiç zindandan gökyüzü gözükür mü
Unutmaya çalış seni sevmeyeni
Çözmeye yetmez hiçbir güç bu kördüğümü

Daha kaç çetele tutarız duvarlarda bilmem
Bir resmin var duvarda bir de kör olası çizgiler
Ah be güzelim seni unutmayı bir becerebilsem
Elbet şu zindanda günler daha çabuk biter

Ama bir senin acın bir de tutsaklık çok koyuyor
İkisini birden yaşamaya dayanamaz şu yürek
Baksana buraya ay ışığı bile girmiyor
Kurtuluş tek buradan adı tanıdık mı Ölmek