Minik sarı kedicik sevgi arıyordu
Insanlar çaylarını yudumlarken.
Herkesten habersiz
Uyuyan kül rengi kediye yaklaşıyordu
Beyazıt’ta bir çay bahçesinde

Ürkekti zavallı, korkuyordu aynı zamanda
Sevgiyi aradığı uyuyan sevgi yumağından
Korkuyordu istenmemekten
Etrafını kolluyordu bir yandan
Yaklaşırken sevgiye ağır ağır, adım adım

İzledim onu bir yandan yudumlarken ada çayımı
İstanbul’da soğuk bir kış gününde
Sevginin, dostlukların konuşulduğu
Bir çay bahçesinde, Beyazıt’ta

Yaklaşti yavrucak, ha gayret
Dedim oldu olacak
Dokundu yavrucak uyuyan sevgi kaynagina
Uyanir gibi oldu, şöyle bir bakiniverdi
Sonra egiverdi başini,yumuverdi gözlerini
Kül rengi kedi
Başini yasladi bizim yavrucak
Oldu dedim sevinçle, bu iş bu kadar be
Ve yavrucak da uyudu
Beyazit’ta bir çay bahçesinde

Ve sen sevgilim
Tutabilirsin ellerimi içinden tutmak geçtiğinde
Öpebilirsin beni öpmeyi her isteyişinde
Ve her mekanda
Ha Beyazıt’ta bir çay bahçesinde
Ha başka bir yerde
Sevgi varsa eger karşilik bulacak elbet
Ürkek sari kedicik kaybetmedi
Kaybetmeyecek

Istanbul – 15.02.1999 19:14