Bulutlar üzerinde,
Ulu, sırça bir saray.
Vardır şimdi yerinde,
Sonsuzluğa giden ray.

Biz o zaman sultandık,
“Haydi yürü.” dediler.
Dünyalar bizim sandık,
Hesabı istediler.

Başımızda o günün,
Altın kaplama tacı.
Dolu bir sandık dünün,
Sedef kakma ağacı.

Dedik: “Elimizde bu,
Koca sarayı alın.
Bir de bu taç ile bu,
Sedef kakmayı alın.”

Dediler: “Hiçbiri de,
Bize lazım değil.
Kalacak her biri de,
Gösteren olur meyil.”

Ameller batık gemi,
Saray etmez metelik.
Artık yolculuk demi,
Ne farkeder cep delik.

Bulutlar üzerinde,
Vardı sırça bir saray.
ޞimdi her seferinde,
Tren bekleyen bir ray.

Trenler dolar dolar,
Boşalır da ne fayda.
Çiçekler gibi solar,
Solar sırça saray da.