Ya güneş doğmazsa karanlık gecemin sabahında
Umutlarım tükenirse bir bir sen gittiğin gün
Baharlar gelmezse soğuk kışın ardından
Ağaçlar yeşermezse kurursa dalları
Solmuş yapraklarla savrulursa hayallerim
Beni yalnız bırakırsa tüm sevdiklerim
Ya kaybolursam umutsuz çaresizliğin içinde
Ellerimden kimse tutmazsa senin yokluğunda
Ya ayaklarım taşıyamazsa bedenimi
Yıkılır kalırsam bir köşede kimsesiz
Ya geldiğim yollar silinirse bir bir
Çıkmaz bir sokağa saparsam yanlışlıkla
Gücüm tükenir de dönemezsem geri
İçimde kanayan yara dinmezse yaşadıkça
Gökkuşağının altında buluşamazsak seninle
Ya gözlerimdeki yaşlar kurursa ağlayamazsam
Düşlerim kabusa dönerse karanlıkta
Yıldızlar da kayarsa birden gökyüzünden
Karabulutlar kaplarsa heryeri
Yada bir sabah gözlerimi hiç açamazsam
Sana doyamadan hasret kalırsam
Aşkın da bedenimle toprak olursa birgün
Yüreğin o zaman sızlar mı benim için
Anar mısın beni yokluğumda özlemle
Ya resmime bakıp canlanır mı anılar içinde
Yazar mısın mezar taşıma aşkına hasret gitti diye
Yoksa unutup beni gider misin kendi yoluna…