Gece kollarımı kanattı
Sensizdim küçücük öksüz
Bir gölge edenim yok

Oysa ne hazin ne soyluydu
Cefa sarmışken dört yanını
Ne bitmez sevdaydı akşamüstleri

Sesine dokunurdum
Senin hiç bilmediğin
Yalnızlığında

Gece kollarımı kanattı
Sensizdim anlatamadım derdimi
Kimseye çocuktuk daha
Önümüz kış
Yanımız bahar dediler
İnandık

Bir saman çöpüydüm
Zaman önünde sensizlikten
Kırıldım