Dilara’ya

İçinde saklamışsın düşüncelerini,
Bir gün vuracaksın dışarı ne çare.
Bekletirsin onları sahipsiz, mahzun öylece,
Çıkacaklar bir gün karşına unutma öylece.

Ne kadar kaçarsan kaç delice,
Bulacaklar seni sinsice.
Kimden sakladığını sanıyorsun onları bu şekilde?
İnan bak, seni ele verecekler kahpece!

Utanacaksın düşünmeye, kaçar olacaksın her salise,
Açılana kadar duramayacaksın yerli yerinde.
Sanma ki bu bitecek günün birinde,
Biri sana cevap verecek, duymak istemediğin biçimde.

Kafanı duvarlara vurmak isteyeceksin isteksizce,
Ağlamak çözüm olmayacak, nede bulmak bir tatlı düşünce,
Çöküp kalacaksın sonunda, kabulleneceksin bittiğinde,
Ama her bir gün yine içinde açılan yarası kanatacak seni öylece.

Vazgeçmeyeceksin tarz tarz düşüncelerinden aynı seride,
Yaşananlar yetmeyecek tecrübe edineceksin acı bir şekilde,
Sonunda neden diye sorgulayacaksın kendini hırpalar biçimde,
Yine istemeden döneceksin o tutkulu düşüncene.

Hayır sanma, sen değilsin tek bu çılgın yeryüzünde,
Herkes düşünür durur o düşünceleri zarar verse de.
Gün gelecek çilelerle geleceksin kendine,
İşte o zaman belki soracaksın; bu ne dünyaymış diye!

Yenikent / Kocaeli – 18.03.2007