Sabahtı, belki beş, belki yedi…
Rüzgar sokaklarda yaprakları süpürmeden
Ocaklarda bir duman tütmeden efkarla
Neden bunca yıl sonra, sinsi bir ateş
Gelip, Burgaz’da uykumda, koynuma girdi!

Bir hatıra kadar bile anımsamadığım,
Üzerinden binlerce mil okyanusla uzaklaştığım,
Çirkefliklerle, sarhoşluklarla, zinalarla
Beyaz bir sayfayı karaladığım günler
Meğer kifayetsizmiş! Unutamadığım…

Neylersin! Kavmime lanet etmiş tanrı,
Neylersin! Yollarımıza elif elif çile yazılmış
Hasret belki bir teselli olur içimizdeki ateşe,
Sürüp gidecek bu dert, kaçsak da mahşere
Ateşle sönermiş bazen, yandığımız ateşler.

Sabahtı, belki beş, belki yedi…
Yıllar sonra sevdiğim kız yanıma geldi.
Belki mutluydu belki de dertli,
O beni özlemiş mi unutmuş mu bilmem
Ama benim halim galiba belli.

Burgaz – 29.07.2003
Kaynak: Günlüğüm