Işıklar yine karanlığa merhaba diyor
Sen yeni bir hayata,
Bense yalnızlığa göz kırpıyorum yeniden
Zaten bu ne ilk ne de son olacak
Senden öncekiler gibi senden sonrakilerde
ޞu koskoca dünyada beni küçücük dünyamla
Baş başa bırakıp yeniden elveda diyecekler
Sende git alıştım nede olsa
Hadi şimdi, hiçbir şey söylemeden çek git.
Arkandan sadece bakmak kalacak bana
Uzaklara; o derin karanlığa kaybolmanı izlemek
Senden kalan son miras olacak bana
ޞimdi git ki, beni kendi kıyametimle daha fazla eritme
Tüketme ümitlerimi kalacaksın diye
Git ki ben yine Robinson olayım
Başka bir Cuma için sığınacak yeni bir liman olayım
ޞimdi, hemen şimdi çek git
İnan bana kal demeyeceğim
Zaten kalacak olsan gitmezsin
Sevsen, inansan, istesen bu çin işkencesini
Bu ölüm cezasını çektirmezsin
O yüzden kalmanı beklemiyorum senden yada istemiyorum
Tek istediğim hemen şimdi çek git
Bu kanserli ayrılığı daha fazla işletme kanıma
Bırak senden sonra yaşamak için bir sebebim olsun
Sebebim şu dünyanın kahrolası çilesini çekmek olsun
Yeter ki sen hemen şimdi git
Daha fazla acı çektirme,
Sadece git.

Gemlik / Bursa – 08.05.2005