Ölü doğmuştu tüm şiirlerim
Bir küveze bile konmalarına gerek yoktu yaşamaları için.
Ne hayallerim vardı oysa;
ޞiirlerim olacaktı,
“Yalan” koyacaktım belki de adlarını
“Yalnızlık” da olabilirdi bazılarınınki
Ya da“ Hasret, ”Umut” vesaire…
ޞiirlerim olacaktı;
Okunacaklardı
Anlaşılmayacaklardı belki de çoğu zaman.
İmgeler olacaktı mısralarında
Paradokslarla süsleyecektim beklide onları.
ޞiirlerim olacaktı;
Beyitlerle yazacaktım kimi zaman
Dörtlükler yapacaktım birlik mısraları.
Aruzu kullanacaktım, hece ölçüsünü,
Cinası bekli de?
ޞiirlerim olacaktı;
Sembolleştirecektim onlarla yüreğimdekileri
Anlatacaktım derdimi, sevincimi…
Sağırlara duyuracaktım sesimi,
Körlere gösterebilecektim
Dünyanın tüm güzelliklerini, tüm çirkinliklerini belki…
ޞiirlerim olacaktı;
Olmadı.
Ölü doğmuştu tüm şiirlerim.
Bir küveze bile konmalarına gerek yoktu yaşamaları için