Zaman geçti güzel yazın sefası,
Son baharın bozgununa uğradı.
Uçtu gençlik ihtiyarlık cefası,
Her günümü kılıç gibi doğradı.

Ecel ele almış göç davulunu,
Hazırla ey gönül yol bavulunu,
Terk et dünya denen dert avulunu,
Yoksa seni kendine mi bağladı?

Her bir yaşın kendi güzelliği var,
Her güzelin farklı özelliği var,
Felek sana hiç olur mu itibar?
Ne pehlivanlar elinden ağladı.

Dünya alış verişli bir çarşıdır,
Akan zaman ömrümüze karşıdır,
İnsanoğlu ne yerli ne arşlıdır,
Mekânsızlık ciğerimi dağladı.

Ahıskalı aman uzadı konu,
Her konunun bir başı var bir sonu,
Ecel seçmez seni beni ya onu,
ޞerbetinden içmemizi sağladı.