“ޞehit,kanıyla akmış bu nehirler”.
Nemleriyle,bulanmış kara göller.
Sesleriyle dağı,taşı inleten yerler.
ޞehidin kanıyla,şehidimin kanıyla sulanmış.

“Bir,ırmak gibi olmuş kanları”.
Dökülmüş,boşaldıkça boşalırcasına sırtları.
Dere,olmuş çağlamış koyları.
Düşman,şehidime acımamış.

“Kanları,aktı bu cennet vatana”.
Bacakları,kafaları koptu bu cennet toprağa.
Gerekirse,ölümü göze alarak korkmadılar.
Hep savaştılar,ama pes etmediler.

“Bir,efsanedir bu vatan toprağı”.
Atalarımızdan,kalan bayrağı.
Taşımışız,sancağı.
ޞehit,kanıyla sulanmış şu yataklarda.

“Bir değil,bin can feda bu vatana”.
On değil,yüz can feda bu vatana.
Dökülen,kanlar helaldir bu vatana.
ޞehit,kanı helaldir bu vatana.

“Düşmandan,korkmadık”.
Hep,savaştık.
Yıkılmadık,yorulmadık.
Yıkılmamaya da,devam devam etmekteyiz.

“Bir değil,bin kan verdik”.
Yüz değil,yüz bin kan verdik.
Kanımız,doymadı.
Bu vatana,yalnız bu vatana.

“Bayraktan,almışız kanımızı”.
Kanımız,kanımızın son damlamızı.
Vermiş,olsak da kahpe kurşuna canımızı.
Savaşmışız,ölümüne siperine.

“Dar,etmişiz gerekirse düşmanı”.
Bucak,bucak her yanı.
Bayrağımızı,sancağı.
ޞehidimin,yatan kanı.

“Helaldir,kanımız sonuna kadar”.
Taşırız,ölümüne kadar.
Korksak da,korku nedir bilmeyiz.
Gerekirse,canımız bu vatana feda.