ޞairin mukadderatı bu neylesin,
Kimi sevse, kime inansa kaçıp gider nasıl olsa
Ya da hangi hikayeyi yazsa
Hep o kırmızı elmayı yer pamuk prensesi
Sonra da tam onu öpecekken
Çıkar elin prensi!.. Başka hayal!.. Sil baştan
Biliyordum bu rüyaların tesadüf görülmediğini
Hepsini gördüm tacını, davetiyeni
Gördüm de konduramadım sana elin prensini…
ޞimdi dönüp bakınca acılarıma
Ne kadar haklıymışım meğer ağlamakta diyorum
Umarım artık hep mutlu olursun
İyi günde kötü günde o kadersizin yanında olursun
Sevgiye aşka doyarsın iliklerine kadar
ޞairi düşünme,
Karalayacak bir iki satır daha bulacak elbette
Yanlış anlamanı istemem
Bu sözlerim tamamen dosthane bir kutlamadır sana
Bundan sonra onun için yaşa
O kadersizi de deniz gözlerinde boğma

Ahirete kadar
…elveda…

06.11.2003