Ben Orhan Veli’yim,
Karanlık bir meyhanenin arka masasında
Önümde salatam.
İçimde yeni ufuklara açılmayı bekleyen
Yüzlerce kapılar.

Ben Ümit Yaşar’ım,
Bomboş odamın içinde soğuk ellerimden
Sevgiliye sıcak hasret terleri akıtan
Darmadağın…

Ben Nazım Hikmet’im,
Yuvamdan uzaklarda.
İçimde durmaksızın çağlayan coşkular
Ve elimde kullanamadığım anahtarlar
Mutluluk kapılarını açan.

Ben bir noktayım evrende,
Boyutu olmayan.
Gözlerimde bir Özdemir Asaf yalnızlığı…