Sonsuzluk denizinde duygularımla boğuluyordum,
Yalnızlık hasretinin aleviyle kalbimi yakıyordum,
Ta ki o tatlı seni görüp, yaşayana kadar,
Umutsuzluğu yıkıp, rüyalarımı çalana kadar,
Sonra gülüyordum geçmişime,
Sensiz yaşamış serseri kendime,
İlk önce ağlıyordum o yıllara,
Sonra tekrar gülüyordum rüyalarımın tatlı hırsızına,
Ağzımda tek şarkı “sen” ,
Gönlümde tek umut “sen” ,
Kalbimde göz kırpışın, ukala bakışın,
Dilimde mutluluk acısının coşkusu,
Ellerimde masumiyetinin korkuttuğu titreme,
Bedenimde sesinin yarattığı ürperti,
Ve rüyalarımda devamlı gezinen tatlı hırsız, sen.
Hani ilk günkü beni anlayışın,
Duygularımdan serseri kurşun gibi kaçışın,
Alaycı gülüşünün yarattığı korkum,
Arkaya bakmadan özgürlüğe kaçış,
Rüzgar olup mutluluk şarkısını söyleyişin,
Yağmur olup hasret gözyaşlarını döküşün,
Sel olup kalbime akışın,
En önemlisi rüyalarımı çalışın.
Sevginin yüceliğini ve mutluluk önemini,
Yalnız geçirdiğim yılların nefretini,
Tek kelimeyle öğrettin “biz”,
Sen ben aşkım “biz”.

Erzurum