Yaz dedi ellerim karlı bir
Bostancı gecesinde,
yaz bir satır sevdiğine
nefesi yakan soğuk gibi inat cehenneme;
yaz, uzun olmasın.

Fısılda dedi gönlüm karlı bir
Bostancı gecesinde,
fısılda kalbini sevdiğine
sessiz sedasız bir laf gibi inat çığlıklara;
fısılda, sesli olmasın.

Bağır dedi kalbim karlı bir
Bostancı gecesinde,
bağır dolu dolu sevdiğini
kulakları sağır eden ıslık gibi inat sessizliğe;
bağır, sessiz olmasın.

Sus dedi aklım karlı bir
Bostancı gecesinde,
sus ki duy sesini sevdiğinin
derdini anlatamayan dilsiz gibi inat gevezeye;
sus, ses olmasın.

Bak dedim kendime karlı bir
Bostancı sabahında,
bak işte hayali karşında
gözleri kör eden yeşil gibi inat maviye;
bak dedim, renksiz olmasın.

Bostancı – Kasım 2006