Öyle dolmuşum ki
Tüm barajları toplasan
Sığmayacak ardına
Kankırmızı gönlüme sığan.
Oysa ne kısırmış sözler
Ne kifayetsiz kelimeler;
Anlatamam aşkın pembesini
Anlatamam hüznün kızılını
Anlatamam hasretin yakan sarısını
Söyleyemem yalanın gökkuşağını
İzahsız doğrunun kadifeyeşili
Anlatılmaz sevginin derin mavisi.
Nerede bu sözler
Nereye gitti kelimeler…

Düştüm işte gecenin lacivertinden
Düşüncenin bıçak kesmez karasına
Barajlara sığmazken söyleyeceklerim
Kısıldım kaldım yine
Umudun katıksız beyazına.

İstanbul – 2001