ޞenolasın ürgüp diye,
Çağırdı refik başaran.
Dillerde söylensin diye,
Çağırdı refik başaran.

Ürgüplü diye anıldı,
Halkın gönlüne konuldu.
Öldü diyenler yanıldı,
Sağaldı refik başaran.

Gezdi gurbet ellerinde,
Mecnun ürgüp çöllerinde.
O, halkının dillerinde,
Ün aldı refik başaran.

Bindi kıratın terkine,
Sarıldı yattı kürküne,
Akan suların arkına,
Dem oldu refik başaran.

Yürü ürgüp yollarında,
Ahı kaldı kullarında,
Türkmenlerin kollarında,
Sır oldu refik başaran.

Taş plaktan sesi geldi,
Aşkın sevdasına yeldi,
İNCE’de dedesin bildi,
Pir oldu refik başaran

Kayseri – 13.12.1998