puvatyadan mağlubiyet duyulur
yıkıntıları omuzlarımda.
kurtubam,
güzel şehrin minareleri, kubbeleri
sarayları..

esmer bir alem üzerinde
duman tütmekte,
bir kaç saatte silinmez ki
baktığın şey yenilginin izleri

sevdasına sahip çıkamamış
yaşlı bir endülüs
tarihini parşömenine yazar
vakanivüs
yazar elbet
ne yapabilir ki
zaten kafirler yakıp yıkmamış mıdır
kurtubasını
alıp da elinden
hançerlenmemiş midir
severken.

birden yüreklerinden endülüsün
ateşi sönerken
kurtuba,
hala yangınlar içerisinde
belki bugün tütmüyor dumanları ama
bir kor var
görünmüyor ilk bakışta
sonradan bir rüya gibi
karanlıkta çıkıveriyor yıkılan minare
ardından surlar
kemer süsü tak caddeleri
bir bir çıkıyor

her mağlubiyet sevdasıyla yaşlanmış ruha
kalemiyle yazan adama
puvatyayı hatırlatıyor.

Yalova – 22.06.2007