Gökyüzü kara bulut
Bir gurbet sabahında
Sensin yitirdiğim umut
Hasretin gelir peşim sıra

Bomboş bir yalnızlık
Kor alevler ortasında
Nefret gibi bu ayrılık
Hüznüm yürür peşim sıra

Mezarlık olmuş yürek
Bir matem makamında
Öyle sessiz ve de ürkek
Gözyaşları peşim sıra

Varmıştır bahar Sıla’ya
Düşüncesi bile yara
Dert yanarım sayfalara
Ak saçlarım peşim sıra

Dört duvar kuru, nefessiz
Korkarım ya sorarsa
Hangimiz daha kimsesiz
Hayallerin ardında kalmış deniz
Umutlar gömerim peşim sıra