Yağmur yağar diye bir telaş bastı,
Kader böyle kimsenin yoktu kastı,
Patoz gürültüsü sesimi kıstı,
Atma aman nolur patoza atma,
Kundaktan çıkmadan saman yapma.

Uyku değil gaflet üstüme uydu,
Anam ıramasın altına koydu,
Zalım patoz sanki benimle doydu,
Atma aman nolur patoza atma,
Hiç mi kıymetim yok çöplere katma.

Gece yarısıydı az bişey kaldı,
Hain annat beni ağzına aldı,
Kuru ekin gibi patoza daldı,
Attın beni attın patoza attın,
Dünyayı tanımadan beni yaktın.

Patoz deşici yabayı saldı,
Al kızıl samanı tınaza attı,
Harman yerlerini feryatlar aldı,
Attın beni attın patoz ağzına,
Parçamda kalmadı çıkamadım yarına.

Sülalem toplanmış derdime yanar,
Düşüncesizler de kasıtlı sanar,
Kundak bebeğini bilerek mi atar?
Kasıtlı değil millet kasıtlı değil,
Feryatlar yürekten yalancı değil.

Gece serinliği üşütemezdi,
Sinekler yese de bitiremezdi,
Böyle olacağını da bilemezdi,
Kasıt değil millet kasıtlı değil,
Feryatlar yürekten yalancı değil.

Al kanlı patozdan toz bile çıkmaz,
Kimse bile bile patoza atmaz,
Cani dahi böyle hareket etmez,
Kasıt değil millet kasıtlı değil,
Feryatlar yürekten yalancı değil.

İş makinaları çok tehlikeli,
Böyle aletler de yoktu ezeli,
Kaygı telaş acele etmeyip dikkat etmeli,
Böyle şeyler hepimize ders olsun,
Dikkatli olalım bu da son olsun.

Afyon/Çobanlar – 1971