özlem bulutları kaplamış göğü
özlem her yerde
yağmur yağıyor dışarıda
ıssız sokaklar yaş
gözyaşlarımı içime akıtıyorum
kalbim yaş
özlem sarmış bedenimi
özlemi özleyen ben
sessiz sokaklarda bata-çıka yürüyorum
orhan veli’ye acıyarak çukura bakıyorum
insanın elindeymiş gibi erken gelen ölüm,
özlemi düşünüyorum
kimbilir belki derinlere dalıp
bir çukurun yutmasını bekliyorum
özlem karanlık ve düşündürücü
özlem öldürücü
belki de ölümü bekliyorum.