Özgürüm 

Dağıldı üzerimden kokusu

Korkusu birikmiş tüm yaşanılanların

Beni ben yapan sınırsızlığım

Dur durak bilmeyen arzularım

Bırakıp gittiler bir gün dönümü

Seslerinden anlıyorum yoklar

Bir sessizliğin ortasındayım

Güne açan anlık bir çiçek

Kokusu tüm dünyaya yayılan

Ben artık biliyorum özgürüm

Nereyi düşünsem artık oradayım

Baktıkça soluduğum sessizliğince

Dünyamı renklendiren düşünceler

Belli ki ardından gidecekler

Düşüncelerimi de alıp götürdüler

Hiçbir şey yoktur insana dair

Bildiğim öğrendiğim bütün duygular

Korkularım oldu korktuklarım

Bitti mi her şey tamam mı artık

Biliyorum ben artık özgürüm…

Namık Kemal ÜLKÜ

15.09.2010