Öyle günler gelir ki;
Ne dostlar vardır
Umutlarda ellerini tutacak
Ne de sevdiklerin yanında olacak

İstemeden kendine benzetir
Benzemek istemediğin duygular
İstemesen de bağlanırsın bir gün bitiminde
Vefasız bir gül dikenine
Halbuki güle bağlanmak vardır
Oysaki o da solacaktır
Oysaki odalar
Hep gözyaşıyla dolacaktır

Vazgeçmek
Bir çoban yıldızıdır uzanamadığım
Çünkü anlamsızdır
Ellerim, kollarım bağlıyken sözlerinde
Anla ki göz yaşlarım karışırken tenhalara
Alışmam gerek yalnızlığa

Yalnızlık: yalnız bir zambak
Gözlerinde açan
Issız bir çölde seraplar gören
Mecnunu deliye çeviren yalnızlık

Sonra bir kuytu içinde
Aşamadığın engellere sitem etmek
Anlamsızca buna gülmek

Öyle günler gelir ki
Nasıl yaşamak için havaya
Suya ihtiyacı olursa insanın
Öyle ihtiyacı olur sevgiye yalnızların

Hayat yalnız geçerken
Anılar depreşir kuytuda
Çıkarmak zordur yalnızlıkta