Sensizlik sarınca tüm bedenimi
Dayanamadım,sensizliğe dair
Aylar önce yazdığım şiirlerimi okudum
Bir de birkaç gün önce yazdıklarımı…
Hepsinde sen,hepsinde biz
Hiçbir fark yoktu aralarında
Neden azalmıyorsun ki sen bende…

Neden gidişin dün gibi geliyor bana
Neden sana yazdığım her şiir
Aynı yerde tıkanıyor hep…
Ben kimseyi yokluğunda bu kadar özlemedim
Ben kimseyi yokluğunda bu kadar istemedim
Ve şuna emin ol,hayatımda hiç kimse
Yok'ken bu kadar delice sevilmedi…

Yokluğun hiç de adil değil sevgili!
Yedi mevsim geçti bu şehirde
Ben yokluğuna hiç alışamadım
Geride bıraktığın boşluklarında boğuldum
Senin boşluklarında yoruldum,kayboldum
Sen yokken,öyle bir sen yarattım ki içimde
Öpüp,doya doya koklayayım diye
Ama cesaret edip de,bir türlü dokunamadım…