Otuzlu yıllardan kalma öykü
Haydarpaşa garında karşılıyor beni
Bir sabah erken
Ve sonra süzülüp esmer ve mahsun
Yıldız parkında senin gözyaşlarına karışıyor
“Ah ben öldüm Nihal..”

Siyah beyaz filmler gibidir otuzlu yıllar
Taş plaklarda dinlenir sarı kurdelem sarı
Ve her yaz yeniden yazılır kamelyalarda
Dudaktan kalbe romanı