Cesaret ister yaşamak
öteki yanında olmadan…

Bırakmak isterim kendimi
sonsuz dalgalara, karanlık bastığında.

İçimden geldiği gibi
ve geldiği sürece,
unutarak sağduyumu,
gözüm kapalı, dalmak isterim hayata;
sonuna kadar benimsediğim kuralları
bırakarak bir kenara.

Kutlamak isterim kendimi
biraz caz ve bir kadeh şarapla.

Utanmadan düşünmek isterim sevdiğimi
şehir sessizliğe boğulunca.

Kendimi kabullenmeye vermek isterim,
olmadığım birinin
ben olduğuna dair
kendimi inandırma çabalarımın hepsini.

Bütün bunları isterim,
gözlerimi kapattığımda.

Gerçeğe döndüğümde ise
yüzümde ironik bir gülümsemeyle,
tekrar ederim kendime

Cesaret ister yaşamak,
öteki yanında olmadan.

*Paolo Coelho, Piedra Irmağının Kıyısında Oturdum ve Ağladım
*Kürşat Başar’ın Yeni Yüzyıl’daki bir makalesi, Ekim/Kasım 1998