Varsayalım;
Sen, beni
Benim seni sevdiğim kadar sevdin.
Deli sevdanın yitik gönlüyle
Hani suya kanar gibi
Varsayalım;
Ben de seni sevdim,
Senin beni sevdiğin kadar

Her şeye aklım yetiyor da
Bir tek seni unutmaya yetmiyor
Yıllar peşim sıra gidiyor
Yorgunluğu bedenimde saklı
Öğütülmüş yıllarım,
Göz nuru işlenmiş danteller gibi
Damla damla saçlarıma düşen aklar
Her birinde bir sen saklı.
Hicran yarası dökmüs ruhum
Yorgun bedenimi terk-i diyarda…
Gözlerin doğmuyor artık gecelerime
Yıldızları toplayamıyorum
Ay’ın çıplak yüzü sarmıyor bedenimi
Teninin sıcaklığını unuttum
Düşlerimdesin,
Saklambaç oynuyorum hayalinle,
Sobeleyemiyorum, bulamıyorum
Ölüm unutturur mu seni bana?
Bilmiyorum,
Ölümün tadı nasıl, sensizlik mi?
Bilmiyorum,
Ben hiç ölmedim ki..
Sadece ellerim üşüyor
Sigaramın dumanı bulut olmuş üzerime Hasretin yağıyor..
Büzüşmüs kese kağıdı içinde ki anılarımı Islatmakta
Kanalizasyonlardan denize ulaşıp kaybolmuş Anılarda saklı
Sensizliğin anlamsızlığı
Nedenleri
Neden yoksun yanımda?
Sevgini buldun mu? Soruyorum. Sevdin mi?
Gitme dur!
Son kez dur…
Üşüyorum
Ört üstümü gitmeden.
Simdi bana bir avuç toprak lazım
Bir avuç toprak,
Bir demet papatya
Ve gözyaşın lazım.

İstanbul – 01.01.2006