Burak-Bora Topçu’ya

Aslan gibi delikanlılardı
Koskocaman yürekliydi ikisi de
Herkes gibi onların da hayalleri, umutları vardı
Askere gidecek, mutlu bir yuva kuracak
Baba olacaklardı belki de
Onların suçu değildi hayal kurmak
Mutlu olmak istemek
İnsandılar, gençtiler herşeyden önce
Bilmezlerdi nasıl birşey ölmek
Nasip olmadı onlara yaşamak, gülmek
Altı Ağustos 1995 günü bizleri yalnız bıraktılar
Hem de sonsuza dek.