bir zamanlar
sevgim yağmur
gözlerin denizdi
ellerim gül
saçların meltemdi

şimdi
ben kelepçeliyim hüzne
sen kim bilir nerdesin
anılar arasında
renk katarken yaşama
hep seni düşünüyorum

ak köpüklü kara sulardan
yeşil ağaçlı doruklara
senin rüzgarların eserdi
kanat çırpışında martıların
sevecendi okşayışı dalgaların

pembe umutlar yüklü
gencecik bir çift yürektik
özlemin kardeşiydi yokluğun
yoksul sokaklarında kentimizin
hep seni arıyordum

önce mavi gözlerin gülümserdi
mıknatıs gibi çeken
sürükleyen deniz gibi
tutsak eden
başımı döndüren giz gibi

yosun kokulu o kıyı kentinde
yürürdük sahillerde
ellerim ellerinden geçerdi
yıkılırdı töresi aşkın
okşardı denizi yağmurlar

gözlerim gözlerinden geçerdi
şaraplaşan sevgiden içerdi düşler
sığmazdı özlemlere hoyrat gülüşler
akar gelirdin
coşkun bir ırmak gibi
mavi gecelerimin kızıl saçlı kızı