Milyonlarca insandan seni gördüm
Başın önünde ,
Gözlerin yerde,
Seni gördüm acılar içinde.
Dalmıştın katran geceye…
Yalnızlık zehrini içiyordun,
Kilit vurulmuş dudaklarınla susuyordun,
Neden ? niçin diye soramıyordum.
Çünkü bir ben görüyordum sende,
Ve sende görüyordum kelimelerin acizliğini,
Anlatmaya dermansız kalıyordu cümleler.
Ve göz yaşlarının buğusunda kalıyordu hayat,
Yere düşen her bir damlada,yüreğim kopuyordu yerinden,
Titredi yer gök, titredi masumiyetine,
Bir söz ki anlatılmaz o, ta derinden,
Bir söz ki kaybettiğim onca seneden,
Bir söz ki kurak gözlerimden,
Buldu gözyaşı rahmetini senden.
Ve birleşti iki yetim göz,
Çıkmadı çıkamadı ağzımızdan bir söz,
Sen bana bakıyordun belirsizce,
Ben sana akıyordum delice,
Sen ölü deniz misali durulmuştun,
Ben ise yüreğimin selinde,sana vurulmuştum.
Ve.. Koştun, ardın sıra peşindeydi aciz bedenim,
Ürkek bakışlarında yıkılan hayaller,
Ürkek bakışlarında uçup giden dilekler,
Sen kaybetmiştin onca şeyi,
Ve onca şey bir benim aşkımla geldi sana,
Ama sen kaçtın, olmaz dedirttiler sana sonunda,
Gittin elimden su içen ceylanlar kaçtı,
Geceye hasret uykular kaçtı,
Kaybetmiştim seni,yıllarca aradıktan sonra,
Çılgına dönüyordum,
Devrana düşüp izini sürüyordum,
Seni bastığın, dağlardan ,taşlardan,
Gözü yaşlı mahzunlardan, soruyordum.
Sen yoktun, bir ben gibi…
Yokluğun içinde,
Yok olduğun günlerde,
Geceyi gündüzle kardeş yaptım,
Neşemi, gülüşlerimi,
Bir hoyrat yele sattım.
Feryadımı rüzgarlara yoldaş eyledim,
Gidip de seni bulsun diye,
Bulup ta seni bana getirsin diye…
Günler aylar geçti yokluğunda,
Tanımaz oldum bu şehri,bu hayatı,
Milyonluk şehir bomboş bana,
Bir seni gördüm milyonda,
Bir seni sevdim milyonda,
Zaman bir ben bırakacak mı yarına,
Miras mı kalacak bana bastığın topraklar,
Duy sesimi ey aşk,
Bir mahşer günüde olsa,gel bana…
Ruhum nişanlı varlığına ..

01.11.1998 01:22