Kürek mahkumu bu yürek,
Gayri bana ne gerek…
Cezam çok ağır,
Hadi gardiyanı çağır…
Diyecek bir çift sözüm var:
Kursunlar yeniden mahkeme,
Versinler hakkımda karar.
Her şekilde yere bakar gözlerim…
Kapansın kapılar ağır ağır,
Yaftam boynuma asılsın;
İdam mahkumudur bu, denilsin.
Ne! Müebbete mi çevirdiniz cezamı?
Ne fark eder ki…
Öldürdüm seni ben de yüreğimde,
Diyorum bunu cümle aleme.
Kimsesiz duvarlara çizdim
Senli anılarımı.
Gözyaşımla kardım,
Kuruyan boyaları.
Yastığım bile sen kokuyor,
Bu tek kişilik koğuşta.
Gömdüm kendimi yalnızlığıma,
Tükettim ömrü sensizlikte…
ޞimdi deseler ki:
Çık, git buradan.
Nereye gideyim, kime gideyim?
Kapatın kapıları,
Ben yüreğimdeki ölüyle
Yaşarım burada tek başıma.

8.7.2009
Serap Demirtürk Özaltun